سخنان گهربار مولای متقیان امیرالمؤمنین ع درنهج البلاغه

حکمت شماره:352 

   وَ قَالَ ع : 

لاَ تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ اءَحَدٍ سُوءا وَ اءَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مُحْتَمَلاً.

  ترجمه حکمت شماره : 352 

   و فرمود (ع ): 

به سخنى که از دهان کسى بیرون مى آید، گمان بد مبر، چندان که توانى احتمال نیکى بر.

نهج البلاغه

حکمت شماره:11 وَ قَالَ ع : اءَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اکْتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ اءَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ. ترجمه حکمت شماره : 11 و فرمود (ع ): ناتوانترین مردم ، کسى است که در یافتن دوست ناتوان باشد و ناتوانتر از او، کسى است که دوستى فرا چنگ آرد و ضایعش گذارد. 

نهج البلاغه

حکمت شماره:9 وَ قَالَ ع خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَیْکُمْ، وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَیْکُمْ. ترجمه حکمت شماره : 9 و فرمود (ع ): با مردم به گونه اى بیامیزید، که اگر بمیرید، بر شما بگریند و اگر بمانید با شما دوستى کنند. 

نهج البلاغه